-
1 dip
1. subst Grund m z.B. des Meeres; Boden m eines Gefäßes; Wurzel f des Baumes; Tiefe f des Raumes; Fuß m des Berges;-in dibi görünmek zur Neige gehen2. postpos: -in dibine unten (an A);-in dibine darı ekmek bis zum Grunde leeren, ausschöpfen; alles ausgeben;-in dibinde unten (an D), am Fuße (G); ganz hinten (in D);salonun dibindeki masalar die Tische ganz hinten im Saal;-in dibinden aus der Tiefe G/von hervor
См. также в других словарях:
dibine darı ekmek — bir şeyi sonuna kadar tüketmek, bitirmek Eline geçirince dibine darı ekmeden bırakmazsın. R. Ilgaz … Çağatay Osmanlı Sözlük
dip — is., bi 1) Oyuk veya çukur bir şeyin en alt bölümü O kuyunun dibinde kireç vardır. S. F. Abasıyanık 2) Taban Tencerenin dibi. 3) Dikili duran bir şeyin yerle birleştiği nokta ve çevresi veya bir şeyin yanı başı En çok kafam terlemişti,… … Çağatay Osmanlı Sözlük
